Even voorstellen, nummer 2 op de lijst, Lou Verhage
Even voorstellen, nummer 2 op de lijst, Lou Verhage
Wat nu nog steeds het geval is gold toen ook al: als je zo’n middelbare school had gevolgd dan was er voor jou niet zo veel werk beschikbaar in onze polder. Voor een leuke passende baan moest je solliciteren buiten de polder. Ik kwam in Rotterdam terecht bij een verzekeringsmaatschappij.
Na een paar jaar had ik het wel gezien en ik solliciteerde bij het Waterloopkundig Laboratorium (WL). Ik werd aangenomen en kwam weer in de polder wonen. Het was een goede keus, ik ben mijn hele verdere werkzame leven blijven werken bij het WL, 47 jaar lang.
Vroeger was de enige echte sociale partij de PvdA; ik was daar ook lid van en actief. Maar al snel was het niet meer de partij waar ik me thuis voelde. Na mijn terugkeer naar de polder heb ik steeds in Emmeloord gewoond. Ik ben ook bestuurlijk actief geweest in de Noordoostpolder, bijvoorbeeld voorzitter van de zwemvereniging Zignea (en ook regionaal bestuurder voor de zwembond) en voorzitter van de lokale omroep.
Tegenwoordig ben ik spreker bij uitvaarten via de Humanistische Uitvaartbegeleiding. Een heel mooie activiteit waarbij je nabestaanden helpt op één van de moeilijkste momenten in iemands leven, als een dierbare is overleden.
Helaas ging het WL weg uit de polder, nu 17 jaar geleden. Een grote aderlating, een belangrijke werkgever (350 werknemers), verliet de polder. De diversiteit aan werkgelegenheid werd daardoor sterk verminderd in onze gemeente, waaruit blijkt hoe kwetsbaar we hier zijn. Ik mocht mee naar Delft, maar de basis bleef Emmeloord. Mijn vrouw en twee dochters woonden hier nog steeds.
Begin dit jaar ben ik gestopt met werken en kwam er ruimte om weer maatschappelijk bezig te zijn; tot dan was dat doordat ik ook in Den Haag woonde niet mogelijk.Het was voor mij een logische keuze lid te worden van de SP, een partij die kiest voor een sociale aanpak van de problemen. Een partij ook die luistert naar de mensen, en dan niet alleen in de tijd van verkiezingen zoals bij veel partijen, maar altijd. We helpen inwoners met hun problemen, we bezoeken de inwoners en vragen wat hen bezig houdt. Als er acties nodig zijn dan zijn we present. Ook gaan we gesprekken aan met instanties, verenigingen en zo voort.
Daar gaan we mee door ook na de gemeenteraadsverkiezingen, we blijven ons inzetten voor de mensen, we zijn er niet voor onszelf. We gaan ook niet voor het geld in de gemeenteraad zitten, we staan onze vergoeding af. In de SP is iedereen bezig en het geeft dan geen pas dat alleen gemeenteraadsleden dat vergoed zouden krijgen.
Er komt veel op gemeenteraadsleden af de komende jaren, het rijk hevelt veel over naar de gemeenten, met veel minder geld. Er wordt al gezegd dat het zo ingewikkeld wordt dat je dat als eenvoudig raadslid niet meer kunt beoordelen. De veranderingen zijn zo groot dat het zeker niet eenvoudig zal zijn, niet voor ons en niet voor de burgers. Participatie klinkt zo mooi, maar het is een ander woord voor bezuinigen. Gelukkig zijn we onderdeel van een landelijke partij. We kunnen daar onze informatie vandaan halen en onze scholing is permanent. We zijn er klaar voor.
De SP is een partij voor mensen, voor iedereen. Jong en oud, arm en rijk, als je maar solidair wilt zijn, deel wil uit maken van een gemeenschap waarin je klaar staat voor elkaar. En daar voel ik me bij thuis: er zijn voor de mensen.
Reactie toevoegen